#wojewódzkiekomisje #zdarzeniamedyczne #orzeczeniaozdarzrniachmedycznych #adwokatmedyczny #prawnikmedyczny #systemnofault #nofaultpolska #no-fault
Na początek formalności – Komisje zostały powołane do życia na mocy art. 67e ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. W kraju jest ich 16- po jednej w każdym województwie z siedzibą przy urzędzie wojewódzkim. W skład komisji wchodzi 16 członków posiadających wykształcenie medyczne (lekarze, lekarze dentyści, pielęgniarki i położne oraz diagności laboratoryjni) lub prawne (przedstawiciele samorządu adwokatury lub radców prawnych) oraz osoby zgłoszone przez organizacje społeczne działające na terenie danego województwa na rzecz pacjentów oraz po 1 osobie powołanej przez Ministra Zdrowia i 1 wskazana przez Rzecznika Praw Pacjenta. Komisje orzekają każdorazowo w składzie 4- osobowym.
Cele postępowania przed komisją są dwa. Jednym z nich ograniczenie postępowania wyłącznie do stwierdzenia zaistnienia zdarzenia medycznego powodującego uszczerbek na zdrowiu lub śmierć bez wskazywania osoby ponoszącej winę. Umożliwia to realizację drugiego celu, którym jest zakończenie postępowania przed komisją w terminie maksymalnie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku i szybka wypłata zadośćuczynienia i odszkodowania.
Wzorem do stworzenia takiej procedury jest system no-fault funkcjonujący w innych krajach w postępowaniach medycznych, który opisaliśmy w osobnym artykule. Czy system ten sprawdza się również w Polsce, jak funkcjonuje i czy pacjenci chętnie z niego korzystają? Zapraszamy do artkułu.
Postępowanie przed komisją wszczynane jest na wniosek pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego a także jego spadkobiercy w przypadku jego śmierci. Wniosek można złożyć na formularzu dostępnym w siedzibie urzędu wojewódzkiego lub sporządzić go samodzielnie. Koszt złożenia wniosku to 200 pln. Termin na jego złożenie to 1 rok od dnia, w którym wnioskodawca dowiedział się o zakażeniu, uszkodzeniu ciała lub rozstroju zdrowia albo nastąpiła śmierć pacjenta. Termin ten nie może być dłuższy niż 3 lata od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie. W przypadku śmierci pacjenta ten termin nie biegnie do dnia zakończenia postępowania spadkowego.
Jeśli wniosek został złożony prawidłowo to wszczynane jest postępowanie. Sprowadza się ono do ustalenia faktu czy zdarzenie, którego następstwem była szkoda majątkowa lub niemajątkowa, stanowiło zdarzenie medyczne? Pojęcie to zostało zdefiniowane jako zakażenie pacjenta biologicznym czynnikiem chorobotwórczym, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia pacjenta albo jego śmierć będące następstwem niezgodnych z aktualną wiedzą medyczną:
Diagnozy, jeśli spowodowała ona niewłaściwe leczenie albo opóźniła właściwe leczenie, przyczyniając się do rozwoju choroby;
Leczenia, w tym wykonania zabiegu operacyjnego;
Zastosowania produktu leczniczego lub wyrobu medycznego.
W przypadku stwierdzenia wystąpienia zdarzenia medycznego osoba uprawniona może uzyskać zadośćuczynienie i odszkodowanie w dwóch maksymalnych kwotach:
100 000 pln w przypadku zakażenia, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta
300 000 pln w przypadku śmierci pacjenta.
W jaki sposób ustalana jest stateczna wysokość zadośćuczynienia i odszkodowania?
Kwota jest proponowana przez wyłącznie przez ubezpieczyciela szpitala. Komisja nie może narzucić wysokości kwoty do wypłaty. Wnioskodawca ma 7 dni na jej akceptację lub odrzucenie.
Wnioskodawca akceptuje kwotę, ubezpieczyciel ją wypłaca. UWAGA! W przypadku zaakceptowania proponowanej przez ubezpieczyciela kwoty nie jest możliwe dalsze dochodzenie roszczeń przed sądem. Droga sądowa zostaje na zawsze zamknięta.
Wnioskodawca nie akceptuje propocyzji ubezpieczyciela i odrzuca propozycję w terminie 7 dni. Ubezpieczyciel nie wypłaca pieniędzy. W tym przypadku wnioskodawca możne dochodzić swoich roszczeń na drodze postępowania sądowego – w tym na kwoty przewyższające wartości 100 000 tyś pln czy 300 000 tyś pln.
Jeżeli natomiast ubezpieczyciel nie przedstawił swojej propozycji to zobowiązany jest zapłacić kwotę określoną we wniosku.
Czy pacjenci są przekonani do tego drogi postępowania?
Raczej nie. Powody są następujące. Nawet w przypadku stwierdzenia wystąpienia zdarzenia medycznego to ubezpieczyciel szpitala proponuje wysokość odszkodowania, których górna granica jest określona. Rezultatem tego stała się praktyka zaniżania odszkodowań i propozycje składane pacjentom bądź ich przedstawicielom są przez nich nie akceptowane i sprawa ostatecznie i tak trafia do sądu. Skutkiem tego jest wydłużenie czasu dochodzenia odszkodowania przez pacjentów, co często jest przyczyną całkowitej rezygnacji z korzystania z tej drogi dochodzenia swoich praw.
W chwili obecnej trwają prace nad projektem ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta. Zgodnie z jego założeniami wprowadzona zostanie autoryzacja podmiotów wykonujących działalność leczniczą oraz wewnętrzny system zarządzania jakością i bezpieczeństwem. Dodatkowo powołany zostanie rejestr zdarzeń niepożądanych. Podmioty, które wykonują działalność leczniczą, w ramach raportów jakości, będą publikowały informację o liczbie zdarzeń niepożądanych oraz wdrożonych działaniach korygujących i naprawczych.
Dodatkowo funkcjonować będzie system świadczeń kompensacyjnych, który będzie obsługiwany przez Rzecznika Praw Pacjenta zamiast Wojewódzkich Komisji ds. Orzekania o Zdarzeniach Medycznych. Dodatkowo powołany zostanie Fundusz Kompensacyjny Zdarzeń Medycznych. Będzie miał za zadanie orzec o zaistnieniu zdarzenia medycznego oraz wskazać wysokość odszkodowania i zadośćuczynienia należnego wnioskodawcy. Już nie ubezpieczyciel będzie tą kwotę proponował. Nie będzie konieczne wskazanie winny i winnego błędu medycznego do uzyskania świadczenia. Wysokość świadczenia kompensacyjnego z tytułu jednego zdarzenia medycznego wyniesie od 2 tys. zł do 200 tys. zł.